دانلود تحقیق با موضوع معاد،
در قالب word و در 46 صفحه، قابل ویرایش.
در قالب word و در 46 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
بحث ما درباره مسأله معاد است. مسأله معاد
از نظر اهميت ، بعد از مسأله توحيد مهمترين مسأله دينی و اسلامی است.
پيغمبران (و بالخصوص آنچه از قرآن درباره پيغمبر ما استفاده میشود )
آمده اند برای اينكه مردم را به اين دو حقيقت مؤمن و معتقد كنند : يكی به
خدا ( مبدأ ) و ديگر به
قيامت و يا فعلا به اصطلاح معمول ما معاد
مسأله معاد چيزی است كه برای يك مسلمان ايمان به آن لازم است ، يعنی چه ؟
يعنی در رديف مسائلی نيست كه چون از ضروريات اسلام است و ايمان به پيغمبر
ضروری است ، پس ايمان به آن هم به تبع ايمان به پيغمبر ضروری است .
ما
بعضی چيزها داريم كه بايد به آنها معتقد بود ، به اين معنا كه اعتقاد به
آنها از اعتقاد به پيغمبر منفك نيست ، ‘ بايد ‘ به اين معناست نه به معنی
تكليف ، به معنی اين است كه انفكاك پذير نيست كه انسان به پيغمبر و
اسلام ايمان و اعتقاد داشته باشد ولی به اين چيز ايمان نداشته باشد . مثلا
روزه ماه رمضان ، میگويند كه روزه ماه رمضان از ضروريات اسلام است . اگر
كسی روزه نگيرد و بدون عذر روزه بخورد ، اين آدم فاسق است ولی اگر كسی
منكر روزه باشد ، از اسلام خارج است ، چرا ؟
برای اينكه اسلام ايمان به
وحدانيت خدا و ايمان به پيغمبر است و امكان ندارد كه كسی به گفته پيغمبر
ايمان داشته باشد ولی روزه را منكر باشد ، چون اينكه در اين دين روزه هست
از ضروريات و از واضحات است ، يعنی نمیشود انسان در ذهن خودش ميان قبول
گفتههای پيغمبر و منها كردن روزه تفكيك كند . ولی خود مسأله اعتقاد به
روزه داشتن مستقلا موضوع ايمان و اعتقاد نيست ، يعنی در قرآن هيچ جا وارد
نشده : ‘ كسانی كه به روزه ايمان میآورند ‘ . اما گذشته از اينكه مسأله
معاد و قيامت مثل روزه از ضروريات اسلام است ( يعنی نمیشود كسی معتقد به
پيغمبر باشد ولی منكر معاد باشد) در تعبيرات قرآن كلمه ايمان به قيامت ،
ايمان به يوم آخر آمده است ، يعنی پيغمبر مسأله معاد را به عنوان يك چيزی
عرضه كرده است كه مردم همان طوری كه به خدا ايمان و اعتقاد پيدا میكنند ،
به آخرت هم بايد ايمان و اعتقاد پيدا كنند ، كه معنی آن اين میشود كه
همين طوری كه خداشناسی لازم است ( يعنی انسان در يك حدی مستقلا با فكر
خودش بايد خدا را بشناسد) …
بحث ما درباره مسأله معاد است. مسأله معاد
از نظر اهميت ، بعد از مسأله توحيد مهمترين مسأله دينی و اسلامی است.
پيغمبران (و بالخصوص آنچه از قرآن درباره پيغمبر ما استفاده میشود )
آمده اند برای اينكه مردم را به اين دو حقيقت مؤمن و معتقد كنند : يكی به
خدا ( مبدأ ) و ديگر به
قيامت و يا فعلا به اصطلاح معمول ما معاد
مسأله معاد چيزی است كه برای يك مسلمان ايمان به آن لازم است ، يعنی چه ؟
يعنی در رديف مسائلی نيست كه چون از ضروريات اسلام است و ايمان به پيغمبر
ضروری است ، پس ايمان به آن هم به تبع ايمان به پيغمبر ضروری است .
ما
بعضی چيزها داريم كه بايد به آنها معتقد بود ، به اين معنا كه اعتقاد به
آنها از اعتقاد به پيغمبر منفك نيست ، ‘ بايد ‘ به اين معناست نه به معنی
تكليف ، به معنی اين است كه انفكاك پذير نيست كه انسان به پيغمبر و
اسلام ايمان و اعتقاد داشته باشد ولی به اين چيز ايمان نداشته باشد . مثلا
روزه ماه رمضان ، میگويند كه روزه ماه رمضان از ضروريات اسلام است . اگر
كسی روزه نگيرد و بدون عذر روزه بخورد ، اين آدم فاسق است ولی اگر كسی
منكر روزه باشد ، از اسلام خارج است ، چرا ؟
برای اينكه اسلام ايمان به
وحدانيت خدا و ايمان به پيغمبر است و امكان ندارد كه كسی به گفته پيغمبر
ايمان داشته باشد ولی روزه را منكر باشد ، چون اينكه در اين دين روزه هست
از ضروريات و از واضحات است ، يعنی نمیشود انسان در ذهن خودش ميان قبول
گفتههای پيغمبر و منها كردن روزه تفكيك كند . ولی خود مسأله اعتقاد به
روزه داشتن مستقلا موضوع ايمان و اعتقاد نيست ، يعنی در قرآن هيچ جا وارد
نشده : ‘ كسانی كه به روزه ايمان میآورند ‘ . اما گذشته از اينكه مسأله
معاد و قيامت مثل روزه از ضروريات اسلام است ( يعنی نمیشود كسی معتقد به
پيغمبر باشد ولی منكر معاد باشد) در تعبيرات قرآن كلمه ايمان به قيامت ،
ايمان به يوم آخر آمده است ، يعنی پيغمبر مسأله معاد را به عنوان يك چيزی
عرضه كرده است كه مردم همان طوری كه به خدا ايمان و اعتقاد پيدا میكنند ،
به آخرت هم بايد ايمان و اعتقاد پيدا كنند ، كه معنی آن اين میشود كه
همين طوری كه خداشناسی لازم است ( يعنی انسان در يك حدی مستقلا با فكر
خودش بايد خدا را بشناسد) …
